Δυο γλυπτά του Θόδωρου Παπαγιάννη κοσμούν τους χώρους που ανέπλασε ο Δήμος Βορείων Τζουμέρκων σε Πλάκα και Τσίμοβο

Δυο γλυπτά που φιλοτέχνησε ο παγκόσμια γνωστός συνδημότης μας γλύπτης Θόδωρος Παπαγιάννης κοσμούν δύο χώρους που το περασμένο χρονικό διάστημα ανέπλασε και αναβάθμισε αισθητικά ο Δήμος Βορείων Τζουμέρκων. Τα γλυπτά φιλοτεχνήθηκαν μετά από αίτημα του Δημάρχου Γιάννη Σεντελέ, ο οποίος απευθυνόμενος στο Θόδωρο Παπαγιάννη του ανέπτυξε την ιδέα του να διακοσμηθούν οι δύο συμβολικοί χώροι με δύο επίσης συμβολικά, για τον κάθε χώρο, γλυπτά. Ο γνωστός γλύπτης αποδέχτηκε αμέσως το αίτημα.

Ο πρώτος χώρος είναι η δυτική είσοδος στη μεταλλική γέφυρα Πλάκας από την πλευρά του Μονολιθίου. Ο χώρος αναπλάστηκε με χρήση στοιχείων της πέτρας, η μεταλλική γέφυρα φωτίστηκε με αισθητικό φωτισμό και εκκρεμεί ακόμη ο φωτισμός της γενικότερης περιοχής μέχρι τα ξενοδοχεία.

Στο χώρο δίπλα στη γέφυρα τοποθετήθηκε γλυπτό αποτελούμενο από δύο κομμάτια του ίδιου μεγάλου βράχου. Αντικρυστά το ένα στο άλλο, έχοντας ανάμεσά τους ένα κενό, που συμβολίζει το επιβλητικό ποτάμι μας, τον Άραχθο, συμβολίζουν με τη σειρά τους τα δύο μεγάλα κομάτια, δυτικά και ανατολικά του Αράχθου, που συνενώθηκαν και αποτέλεσαν τον μεγάλο Δήμο. Πάνω στους βράχους είναι γραμμένα αντίστοιχα τα ονόματα των χωριών από τη μία και την άλλη πλευρά του ποταμιού.

Ψηλά στην κορυφή ένα μεταλλικό δαχτυλίδι με το όνομα Δήμος Βορείων Τζουμέρκων ενώνει τους δυο βράχους σε έναν συμβολικό "αρραβώνα".

Ο δεύτερος χώρος είναι ο γνωστός "πονεμένος" χώρος του ατυχήματος στις στροφές του Τσίμοβου, όπου 29 συμπατριώτες μας βρήκαν, πριν 55 χρόνια, τραγικό θάνατο, όταν το λεωφορείο της άγονης γραμμής έπεσε στο απύθμενο βάραθρο.

Το χώρο αυτό ανάπλασε ο Δήμος Βορείων Τζουμέρκων, ώστε ο επισκέπτης να έχει την ευκαιρία, πέρα από την επαφή με το υπάρχον μνημείο του ατυχήματος, να απολαύσει μια μοναδική θέα στο φαράγγι του Αράχθου και στο Μοναστήρι της Τσούκας.

Στο χώρο αυτό, στο χείλος του φαραγγιού, τοποθετήθηκε ένα μεγάλο γλυπτό ύψους 4,5 μέτρων και φτιαγμένο από ανοξείδωτο μέταλλο. Από την πρώτη κιόλας ματιά, γίνεται σαφές ότι το μέταλλο είναι… τσαλακωμένο, παραπέμποντας στην κατάσταση στην οποία βρέθηκε το λεωφορείο στις 22 Δεκεμβρίου του 1958. 

Έπρεπε να κάνω κάτι που θα θύμιζε τη θυσία των ανθρώπων αυτών. Ένα συμπιεσμένο αυτοκίνητο που μεταμορφώνεται σε έναν άγγελο, σε έναν σταυρό ή σε έναν χάρο» ανέφερε ο Θ. Παπαγιάννης, εξηγώντας το σκεπτικό της δημιουργίας του γλυπτού.  

Σε δήλωσή του ο Δήμαρχος Γιάννης Σεντελές αναφέρει: "Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω θερμά, μέσα από την καρδιά μου, το Θόδωρο Παπαγιάννη για την άμεση ανταπόκρισή του στο αίτημά μου για τη φιλοτέχνηση των δύο αυτών εξαιρετικών γλυπτών. Αγαπάμε την περιοχή μας, είμαστε περήφανοι γι αυτήν και δεν θα πάψουμε να την αναβαθμίζουμε αισθητικά με έργα υψηλής ποιότητας. Είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό για μας, που καλλιτέχνες του ύψους του Θ. Παπαγιάννη, στέκονται στο πλευρό μας και συμβάλλουν στην ανάδειξη και προβολή της περιοχής με έργα που θα μείνουν για τους επόμενους αιώνες"