Tο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας, στο Προσήλιο του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων

To Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας ανηφορίζει νια τρίτη συνεχόμενη φορά στο Προσήλιο του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων το Σάββατο 17 Αυγούστου 2013.

Οι βραβευμένες ταινίες των Ελλήνων δημιουργών, που τις περισσότερες φορές δεν βρίσκουν το δρόμο για τις ελληνικές αίθουσες κινηματογράφου, ταξιδεύουν μέσα από το Φεστιβάλ της Πάτρας οε όλη την επικράτεια. Αρωγός σε αυτή τη προσπάθεια ο Σύλλογος Προσηλιωτών Ιωαννίνων, που αδιάλειπτα καταφέρνει μέχρι σήμερα, με ελεύθερη είσοδο, να διοργανώνει άρτιες κινηματογραφικές προβολές σε Τζουμέρκα και Γιάννενα.

Εικόνες, μουσικές και συναισθήματα καταφέρνουν και ξεπερνούν αποστάσεις, σύνορα, θάλασσες και βουνά...και φτάνουν μέχρι τη παραδοσιακή πλατεία του Προσηλίου

Οι ταινίες που θα προβληθούν είναι οι κάτωθι:

Στις 21:00  «Timor» σκην. Ρηγόπουλος Γιάννης - Γιώργος Βοντίτσος 17’ 05’ μ.μ., 2011 ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ

   Στην ήρεμη  ζωή ενός ηλικιωμένου ζευγαριού εισβάλλει, ύστερα από ένα ατύχημα έξω από το σπίτι τους, ένα σκυλί. Ο άντρας περιθάλπει το άτυχο ζώο παρά την προϋπάρχουσα φοβία της γυναίκας προς τα σκυλιά. Ο ίδιος γνωρίζοντας ότι η γυναίκα του δεν μπορεί να συμβιώσει με το σκυλί προσπαθεί να του βρει ένα νέο σπίτι αλλά οι προσπάθειες του είναι άκαρπες. Μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα ο άνδρας έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση στοργής με το σκυλί. Έτσι αποφασίζει ότι θέλει να το κρατήσει παρά τις όσες αντιρρήσεις της γυναίκας του.

Στις 21:25 «Τρόιχαντ - ένα έμπιστο χέρι» σκην. Κώστας Αργυρός   45’ ντοκ., 2011 ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

   Στις αρχές του 1990, εν μέσω της ευφορίας για την κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου και με τις εξελίξεις προς τη γερμανική επανένωση να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, κάποιοι κατάλαβαν ότι θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος, έτσι ώστε να μπορέσουν να συμβαδίσουν -ακόμα και δια της βίας- δύο οικονομίες εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Από τη μια ήταν η Δ.Γερμανία η ισχυρότερη βιομηχανική δύναμη στην Ευρώπη και από την άλλη η Α.Γερμανία, μια χώρα σε αποσύνθεση, με υποδομές που χρειάζονταν χρόνια για να μπορέσουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Πολιτικός χρόνος όμως δεν υπήρχε. Αποφασίστηκε λοιπόν η άμεση ιδιωτικοποίηση όλων των επιχειρήσεων της Ανατολικής Γερμανίας χωρίς να ληφθεί υπόψη οποιοδήποτε κόστος. Το τιτάνιο αυτό έργο ανέλαβε μια υπηρεσία, που άκουγε στο όνομα Τρόιχαντ (Treuhand). Σε ελεύθερη μετάφραση αυτό σημαίνει έμπιστο χέρι. Όπως αποδείχτηκε όμως, πολλοί από αυτούς που ανέλαβαν αυτό το έργο κάθε άλλο παρά πρόσωπα εμπιστοσύνης ήταν. Οι αποκρατικοποιήσεις συνδέθηκαν με αμέτρητα σκάνδαλα, άφησαν πίσω τους πολλές υποψίες και μια πικρή γεύση στους Ανατολικογερμανούς πολίτες, ειδικά σε εκείνα τα τρία εκατομμύρια, που στάλθηκαν ξαφνικά στην ανεργία. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Είναι όμως πολλοί κι εκείνοι, που επιμένουν ότι εδώ μιλάμε για ένα πρωτόγνωρο ξεπούλημα, για το μεγαλύτερο σκάνδαλο; στη μεταπολεμική Γερμανία, που επιδέξια φρόντισε να σκεπάσει γρήγορα η τότε κυβέρνηση του Χέλμουτ Κολ.

22:15  «Γκάιντες λαλούν» σκην. Δημήτρης Κιτσικούδης   30’ ντοκ., 2012 Διάκριση για την μουσική παράδοση που εκλείπει

   Ένα μουσικό εθνογραφικό ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στην γκάιντα και τους γκαϊντατζήδες του Έβρου. Παλαιοί γκαϊντατζήδες θυμούνται, νέοι μουσικοί αναζητούν το όργανο, τις μουσικές του και αναρωτιούνται: Θα συνεχίσουν οι γκάιντες να λαλούν;

22:50 «Η Απέναντι όχθη» σκην. Μιχαήλ Φελάνης  9’ 30’’ μ.μ., 2011 Διάκριση «Ζητείται ελπίς»

  Ένας στρατιώτης παρακούει τις εντολές της Μεραρχίας και περνά το ποτάμι, το όριο που τους έχουν θέσει και που αποτελεί τον απαγορευμένο καρπό για τους στρατιώτες, και έρχεται αντιμέτωπος με έναν άλλο άντρα. Είναι εχθρός; Και αν ναι, τι τους χωρίζει πραγματικά; Η ιστορία παραβάλει το αντιπολεμικό μήνυμα που ήθελε να εκφράσει ο συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης.

H εκδήλωση γίνεται υπό την αιγίδα του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων.